Hoogleraar ecotoxicologie Martina Vijver in TedX-talk: Gevaar van nanomaterialen in milieu is vaak slecht onderzocht

Martina Vijver en onderzoeker Maarten Schrama in het Levend Lab© Foto Hielco Kuipers

Wilfred Simons
Leiden

Het gevaar van nanomaterialen in het milieu is vaak slecht bekend. Stoffen als titaniumdioxide, die vaak aan stoffen worden toegevoegd waarvan we vinden dat die wit moeten zijn (bloem, tandpasta), lijken ongevaarlijk in het milieu, maar de onderzoeksduur is vaak te kort om zekere uitspraken te doen.

De Leidse hoogleraar Ecotoxicologie Martina Vijver doet in het Levend Lab op het Leidse Bio Science Park onderzoek naar de langjarige effecten van nanomaterialen.

Zulke microscopisch kleine deeltjes maken maken machines, kleding en gebruiksvoorwerpen lichter, sterker, gladder en krasvast. ,,Het is geweldig dat deze materialen er zijn’’, legt ze uit in een TedX-filmpje. Maar zijn ze ook veilig? Onderzoek suggereert vaak van wel, maar is vaak te kortdurend om iets zinnigs te zeggen over de lange termijn.

(Tekst gaat door onder filmpje)

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Op het Levend Lab doen Vijver en haar team wel langdurig onderzoek. Dan blijkt dat watervlooien, pissebedden en (embryo’s van) zebravisjes die aan nanomaterialen zijn blootgesteld, op de lange duur wel degelijk vruchtbaarheidsproblemen krijgen.

Vijver waarschuwt dan ook. Nanomaterialen zijn nieuw, en om die reden hebben ze nog niet - zoals plastic - langdurig de natuur kunnen vervuilen. Ze roept bedrijven op om hun materialen uitvoeriger te testen, en ze zo te ontwikkelen dat ze natuur en milieu geen schade berokkenen.

Net binnen